nedjelja, 20. maj 2012.
Euroatlantske integracije Bosne i Hercegovine, što podrazumijeva prije svega punopravno članstvo u NATO-u i Evropskoj uniji, opcija je koja ponajviše osigurava i preventira sukobe u BiH. Sve druge opcije predstavljaju opasnost kako za BiH, tako i za Evropu u cjelini, i stoga je neophodno proaktivno učešće briselskih institucija i postavljanje standarda ispod kojih reforme u BiH ne smiju ići. Prepreka za takav odnos leži u činjenici da su i EU i NATO dobrovoljni klubovi nezavisnih država, ali i zbog toga što su bosanskohercegovački političari nerijetko tek deklarativno za euroatlantske integracije.
Bosni i Hercegovini se mora prilaziti i odnositi se spram nje u bilateralnim i multilateralnim odnosima uvažavajući specifikume ove države, a to su:
a) vladavina ideologije konstitutivnosti, b) poluprotektoratski status zbog postojanja civilnog nadzornika implementacije mirovnog sporazuma iz Daytona, c) postkonfliktna politika bosanskohercegovačkog društva ili bh. društava, te d) „muslimanstvo“ evropskog bošnjačkog naroda. Bosna i Hercegovina može tragati za originalnim rješenjima, ali se i ugledati na neke evropske zemlje koje su u prošlim vremenima imali slične specifikume.
Preporuke koje ova analiza nudi su sljedeće:
- Uvesti evropsku klauzulu koja predstavlja izuzimanje oblasti koje Brisel odredi kao one od važnosti za euroatlantske integracije, izvan entitetskog veta. Ukoliko je nešto nužno tehnički uraditi kako bi BiH napredovala ka punopravnom članstvu u EU, to ne smije biti podložno političkim uslovljavanjima.
- Definirati koje su oblasti od vitalnog nacionalnog interesa, odnosno koje nisu. Na taj način bi se onemogućile zloupotrebe procesa donošenja odluka i politizacija parlamentarne debate.
- Ojačati lokalnu zajednicu kroz institucije direktne demokratije – što predstavlja izgradnju sistema iz najnižeg nivoa vlasti.
- Sankcioniranje antievropskih političara i politika – Jednom kada se utvrdi najniži prag granice i tolerancije i definira šta to predstavlja antievropsko ponašanje – opstrukcija integrativnih procesa, bit će moguće koristiti politiku mrkve i štapa. Bez štapa nema ni mrkve, odnosno bez opipljivih sankcija ni nagrada nije istinska nagrada.
- Deviktimizacija i pozitivna sekularizacija društva – procesi koji će trajati nekoliko decenija ili nekoliko generacija, ali koji su neizostavan dio stabilizacije bosanskohercegovačkog društva i države.
Čitavu analizu možete preuzeti ovdje.
